39 Interesting Facts About the Great Wall of China

While the Great Wall of China is not one of the Seven Wonders of the Ancient World, it is typically included in the Seven Wonders of the Medieval World. In 1987, the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO) placed the Great Wall on its list of the world’s great national and historical sites. That the Great Wall is a single, continuous wall built all at once is a myth. In reality, the wall is a discontinuous network of wall segments built by various dynasties to protect China’s northern boundary. During its construction, the Great Wall was called “the longest cemetery on earth” because so many people died building it. Reportedly, it cost the lives of more than one million people. The Great Wall of China is also known as the wanli changcheng or Long Wall of 10,000 Li (a li is a measure of distance, approximately 1/3 of a mile). The main wall is around 2,145 miles (3,460 km) long with an extra 1,770 miles (2,860 km) of branches and spurs. The Great Wall of China is the longest man-made structure in the world The Great Wall of China is the longest man-made structure in the world.d The most visited section of the Great Wall is in Badaling, close to Beijing, which was built during the Ming Dynasty. It was the first section of the wall to open to tourists in 1957. It is where Nixon visited and was the finish site of a cycling course in the 2008 Summer Olympics. As early as the seventh century B.C., a number of smaller walls that served as fortifications and watch towers had been built around the country. Initially each state (Chu, Qi, Wei, Han, Zhao, Yan, and Qin) that would be united in the first Chinese empire had its own individual wall. The length of all Chinese defense walls built over the last 2,000 years is approximately 31,070 miles (50,000 km). Earth's circumference is 24,854 miles (40,000 km). The earliest extensive walls were built by Qin Shi Huang (260-210 B.C.) of the Qin dynasty, who first unified China and is most famous for the standing terra cotta army left to guard his tomb. It is from the Qin (pronounced “chin”) dynasty which the modern word “China” is derived. Little of those earliest walls remain. Because the Great Wall was discontinuous, Mongol invaders led by Genghis Khan (“universal ruler”) had no problem going around the wall and they subsequently conquered most of northern China between A.D. 1211 and 1223. They ruled all of China until 1368 when the Ming defeated the Mongols. The dynasties after the Qin which seriously added to and rebuilt the Great Wall were the Han (206 B.C.-A.D. 220), Sui (A.D. 581-618), Jin (115-1234) and, most famously, the Ming (1368-1644). What survives today are the stone and brick walls predominately from the Ming dynasty. Contrary to common belief, the Great Wall of China cannot be seen from the moon without aid. This pervasive myth seems to have started in 1893 in the American-published magazine The Century and then resurfaced in 1932 when Robert Ripley ofRipley’s Believe it Or Not claimed the Great Wall could be seen from the moon—even though space flight was decades away. It is questionable whether the Great Wall can be seen from a close orbit with the unaided eye. It is common to hear that the mortar used to bind the stones was made from human bones or that men are buried within the Great Wall to make it stronger. However, the mortar was actually made from rice flour—and no bones, human or otherwise, have ever been found in any of the Great Wall's walls. The Great Wall of China supposedly follows the tracks of a helpful dragon According to legend, a helpful dragon traced out the course of the Great Wall for the workforce. The builders subsequently followed the tracks of the dragon. A popular legend about the Great Wall is the story of Meng Jiang Nu, a wife of a farmer who was forced to work on the wall during the Qin Dynasty. When she heard her husband had died while working the wall, she wept until the wall collapsed, revealing his bones so she could bury them. At one time, family members of those who died working on the Great Wall would carry a coffin on top of which was a caged white rooster. The rooster's crowing was supposed to keep the spirit of the dead person awake until they crossed the Wall; otherwise, the family feared the spirit would escape and wander forever along the Wall. Uranus, or Tianwang, who was the personification of Heaven, is often portrayed on the reliefs found at strategic points and passes on the Great Wall. Historian Arthur Walden established that the popular concept of one Great Wall, and even the name itself, entered Chinese consciousness not directly from the Chinese tradition, but rather through European sources who idealized the Wall. In fact, the Wall rarely appeared in Chinese art before the twentieth century. Voltaire (1694-1778) discussed the Great Wall several times, but he remained undecided what the real point was. In one piece, he thought the Egyptian pyramids were “childish” compared to the Wall, which was a “great work.” In another place, he calls the Wall a “monument to fear.” Novelist Franz Kafka (1883-1924) praised the Great Wall as a great feat of human engineering. He even wrote a short story titled “The Great Wall of China” about an educated man who reflects on his life’s work overseeing the building of small portions of the Wall. During the Chinese Cultural Revolution (1966-78), the Great Wall was seen as sign of despotism, and people were encouraged to take bricks from it to use in their farms or homes. President Nixon’s historic visit to China dramatically increased tourism to the Wall President Nixon’s visit to China in 1972 increased tourism to the Great Wall. With increased tourism, sections of the Wall were restored, and after Mao Zedong’s death, the Chinese government recognized the Wall as a unifying symbol of the nation. The Great Wall has often been compared to a dragon. In China, the dragon is a protective divinity and is synonymous with springtime and vital energy. The Chinese believed the earth was filled with dragons which gave shape to the mountains and formed the sinew of the land. During the Ming dynasty, nearly one million soldiers were said to defend the Great Wall from “barbarians” and non-Chinese. The manpower to build the Great Wall came from frontier guards, peasants, unemployed intellectuals, disgraced noblemen, and convicts. In fact, there existed a special penalty during the Qin and Han dynasties under which convicted criminals were made to work on the Wall. Before the Ming dynasty, the wall was built with rammed earth, adobe, and stone. About 70% is made from rammed earth and adobe. Bricks were used after the Ming dynasty. The Chinese invented the wheelbarrow and used it extensively in building the Great Wall. A section of the Great Wall in the Gansu province may disappear in the next 20 years due to erosion. There are more than 10,000 watchtowers and beacon towers along the Great Wall Watchtowers were built at regular intervals along the Great Wall and could be up to 40 feet tall. They were used as lookouts and fortresses as well as for housing garrisons of troops and stockpiled supplies. They were also signal stations, where beacons, smoke, or flags were used for messages. They also represented a tremendous diversity of architectural styles. The Great Wall’s western section, with a long chain of watchtowers, provided defense for those traveling the Silk Road. Parts of the Great Wall were surrounded by defensive moats, which were either filled with water or left as ditches. To defend the Great Wall, the Chinese would use sophisticated weapons such as axes, sledge hammers, lances, crossbows, halberds, and a Chinese invention: gunpowder. The last battle fought at the Great Wall was in 1938 during the Sino-Japanese War, which was between the Republic of China and the Empire of Japan. Bullet marks can still be seen in the Wall at Gubeikou. Numerous temples were built along the Great Wall for the worship of the war god, Guandi. The Great Wall of China is 25 feet high in some places and ranges from 15-30 feet wide. The highest point of the Great Wall is in Beijing at Heita Mountain (5,033 feet/1,534 meters). The lowest point is at Laolongtou (sea level). In 2004, there were over 41.8 million foreign visitors to the Great Wall of China. While the Great Wall is currently a symbol of national pride, China struggles with how to manage and protect the Wall while controlling the mass-market development of it. Two organizations, the China Great Wall Society and the International Friends of the Great Wall, are dedicated to preserving it.

முன்னுதாரண முதல்வர்

ஓரு மாநிலத்தில் பெரும்பான்மை பலத்துடன் ஆட்சி அமையும் என்றால், அந்த மாநிலத்தில்  ஆளும் கட்சியின் எம்.எல்.ஏ.க்களுக்கு வானத்தின் கீழ் உள்ள எல்லா சலுகைகளும் கிடைத்து விடுகின்றன என்பது இன்றைய அரசியல் தலையெழுத்தாக இருக்கும்போது, பிகார் மாநிலத்தில், இந்தியாவே அதிசயப்படும் வகையில் பெரும்பான்மை பலத்துடன் மீண்டும் முதல்வராக நிதீஷ் குமார் பதவியேற்ற போதிலும், அவர் செய்திருக்கும் முதல் பணி எம்.எல்.ஏ.க்களின் தொகுதி மேம்பாட்டு நிதியை ரத்து செய்திருப்பதுதான்.

கடந்த ஆட்சியிலும் தானே முதல்வராக இருந்துள்ள நிலையில், எம்.எல்.ஏ. மேம்பாட்டு நிதியில் ஊழல் நடப்பதால் இதை ரத்து செய்கிறேன் என்று சொன்னால், அது தன்னையும், தன் கட்சி எம்.எல்.ஏ.க்களையும் கறைப்படுத்துவது போல ஆகுமே என்கிற எண்ணம் இல்லாமல், உண்மையை வெளிப்படையாகச் சொல்லி, இந்தத் திட்டத்தை ரத்து செய்துள்ளார்.
இதற்காக அந்த மாநிலத்தின் எதிர்க்கட்சியாக உள்ள ராஷ்ட்ரீய ஜனதா தளம்கூட எதிர்ப்புத் தெரிவிக்கவில்லை. எதிர்ப்புத் தெரிவிக்க இயலாத நிலையில், இதே நடைமுறையை நிதீஷ் குமார் சார்ந்துள்ள தேசிய ஜனநாயகக் கூட்டணிக் கட்சிகள் அரசாளும் அனைத்து மாநிலங்களிலும் அமல்படுத்த வலியுறுத்த வேண்டும் என்று வஞ்சப்புகழ்ச்சியை மட்டுமே கொட்ட முடிந்திருக்கிறது. இதற்குக் காரணம் இந்தத் திட்டத்தில் எம்.எல்.ஏ.க்கள் மேம்பாடு அடைந்தார்களே தவிர, தொகுதி மேம்படவில்லை. இது பிகார் மாநிலத்தில் மட்டுமல்ல, இந்தியாவின் எல்லா மாநிலங்களிலும் இதே நிலைமைதான் என்பதைச் சொல்லித் தெரிய வேண்டியதில்லை.
சட்டப்பேரவை உறுப்பினர்களாகத் தேர்வு செய்யப்படுவோர் தங்கள் தொகுதிக்கான தேவைகளை அரசிடம் சொல்லி அல்லது சட்டப்பேரவையில் இதைப் பற்றிப் பேசி, அரசின் கவனத்தைத் திருப்பி, தொகுதிக்கான தேவையைப் பூர்த்தி செய்வது வழக்கமாக இருந்தது. ஆனால், ஆளும் கட்சி, எதிர்க்கட்சியினர் வெற்றிபெற்ற தொகுதிகளை ஏதோ மாற்றாந்தாய் பிள்ளைகளைப் போல கருதிக்கொண்டு, அங்கு எந்த வளர்ச்சித் திட்டங்களையும் செய்யாமல் தள்ளிப்போடுவதோடு, தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட எம்.எல்.ஏ.வுக்கு மக்களிடத்தில் அதிருப்தி ஏற்படுத்தும் நடவடிக்கையில் இறங்கியதால், எதிர்க்கட்சி உறுப்பினர்களைத்  திருப்திப்படுத்த ஏற்படுத்தப்பட்ட திட்டம்தான் தொகுதி மேம்பாட்டு நிதி.
இந்த நிதி ஆண்டுக்கு ரூ. 25 லட்சத்தில் தொடங்கி, இப்போது தமிழ்நாட்டில் 1.80 கோடியாகவும் (தொகுதிக்காக ரூ. 1.75 கோடி மற்றும் 5 லட்சம் மாற்றுத்திறனாளிகளின் நலவாழ்வுக்காக)  சில மாநிலங்களில் ரூ. 2 கோடி வரையிலும் ஒதுக்கப்படுகிறது. இந்த நிதி மூன்று வகையாகச் செலவிடப்படுகிறது. முதலாவது, அவசியத் தேவை என்றில்லாத திட்டங்கள், இரண்டாவது, மக்கள் எளிதில் மறந்துபோய்விடக்கூடிய திட்டங்கள், மூன்றாவது, மக்களே குறைசொல்ல முடியாத திட்டங்கள்.
தமிழ்நாட்டில் ஒவ்வொரு தொகுதியிலும் இந்த நிதி எதற்காக அதிகம் செலவிடப்பட்டுள்ளது என்று பார்த்தோமானால், புதிய பேருந்து நிலையங்கள் அமைக்கவும், பேருந்து நிறுத்த நிழற்குடைகள் அமைக்கவும், ஆழ்துளைக் கிணறுகளை ஆழப்படுத்தவும் பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கும். ஓர் ஊருக்குப் புதிய பேருந்து நிலையம் அமைக்க வேண்டிய தேவையே இல்லை என்றாலும்கூட, அங்கே பேருந்து நிலையம் அமைக்க கருத்துரு அனுப்பி, அதைக் கட்டி முடித்துவிடுவதில் குறியாக இருப்பார்கள். பேருந்து நிலையங்களில் கொட்டை எழுத்தில் சட்டப்பேரவை உறுப்பினரின் தொகுதி மேம்பாட்டு நிதியில் கட்டப்பட்டது என்று விளம்பரப்படுத்திக் கொள்ள முடியும் என்பதுதான் இதன் நோக்கம்.
அடுத்ததாக, பேருந்து நிறுத்த நிழற்குடை. உள்ளூர் அதிகாரிகள் உதவியுடன் திடீர்திடீரென பேருந்து நிறுத்தங்களைத் தள்ளிப் போடுவார்கள். எம்.எல்.ஏ. தொகுதி மேம்பாட்டுத் திட்டத்தில் அங்கே கூரை வரும். பழைய பேருந்து நிறுத்தம் மிகவும் ஸ்திரமான நிலையில் இருந்தாலும், ஓரிரு ஆண்டுகள்கூட முடிந்திராவிட்டாலும் புதிய பேருந்து நிறுத்தம் அவசியமாக்கப்படும். பழைய நிழற்குடை பிச்சைக்காரர்கள் தங்குமிடமாக மாறிப்போகும். இதுவும் தான் ஏதோ மக்கள் தொண்டாற்றுவதுபோன்ற தோற்றத்தை உருவாக்க சட்டப்பேரவை உறுப்பினர்களுக்குப் பயன்படுகிறது என்பதுதான் உண்மை.
மூன்றாவதாக, ஆழ்துளைக் கிணறுகளை ஆழப்படுத்துதல் மற்றும் புதிதாக ஆழ்துளைக் கிணறுகள் அமைத்தல். இதுபோன்ற மோசடியை வேறு எங்கும் பார்க்க முடியாது. அடிபம்புக்கு வெறும் வாஷர் போட்டாலே தண்ணீர் தாராளமாக வரும் என்றாலும், அதைச் செய்யாமல் அதைத் தண்ணீர் வராத குழாயாக கணக்குக் காட்டி, அதை ஆழப்படுத்தியதாகக் கணக்கு எழுதி, ரசீதும் தயார் செய்து, வாஷர் போட்டு, பெயின்ட் அடித்து, திறப்பு விழாவை போட்டோ சகிதம் நடத்துவதுதான் பெரும்பாலும் நடக்கிறது.
எத்தனை ஆழ்துளைக் கிணறுகளைத்தான் தண்ணீர் இல்லாதவை என்று சொல்வது? ஆகவே இப்போது இதில் புதிய உத்தியைப் புகுத்தியிருக்கிறார்கள். சிறு மின்விசை நீரேற்றியுடன் கூடிய சின்டெக்ஸ் தொட்டி கட்டும் உபாயத்தில் இறங்கிவிட்டார்கள்.
மூன்றாவது வகை - சாலை அமைக்கும் திட்டம். ஒரு மழை வந்தால்போதும், தார்ச்சாலை  மண்சாலையாக மாறிவிடும். மழையைக் குற்றம் சொல்லி தப்பித்துக் கொள்வார்கள். சாலையின் தரம் சரியில்லாததால் இந்த நிலை என்பதைச் சொல்வதோ, ஒப்பந்ததாரைப் பொறுப்பேற்கச் செய்வதோ கிடையாது.
ஒரு புதிய மாநகராட்சிக்கு உள்பட்ட புதிய பேருந்து நிலையத்துக்கு வரவேற்பு வளைவு அமைக்க ரூ. 5 லட்சம் ஒதுக்கீடு செய்யப்பட்டுள்ளது. இந்த வரவேற்பு வளைவு ரூ. 5 லட்சம் செலவாகக்கூடியதா என்பதை விட்டுத்தள்ளுவோம். இந்த வரவேற்பு வளைவு மக்களுக்கு எந்த வகையில் பயன்தரக்கூடியது? அந்த எம்.எல்.ஏ.வின் பெயரை, பேருந்து நிலையத்தின் திறப்பு விழா கற்பலகையில் எழுதி வைத்தால் போதாதா?
ஒவ்வொரு எம்.எல்.ஏ.வும் தொகுதி மேம்பாட்டு நிதியில் தாங்கள் செய்த நற்காரியங்கள் என்ன என்பதை பணியின் வகை, நிதி ஒதுக்கீடு, ஒப்பந்ததாரர் பெயர் என விரிவாகப் பட்டியலிட்டால், இதில் எத்தனை பணிகள் உண்மையாகவே மக்களுக்கு இன்றியமையாத தேவையாக இருந்தன அல்லது இன்றும் பயன்படுகின்றன என்பதைத் தெரிந்து கொள்ளலாம்.
இதைச் செய்ய எம்.எல்.ஏ.க்கள் முன்வராவிட்டாலும், தகவல் அறியும் சட்டத்தில் எந்தவொரு குடிமகனும் அரசிடம் இத்தகைய பட்டியலைக் கேட்க முடியும். இந்தப் பட்டியலைப் பார்த்தால் ஒவ்வொரு குடிமகனும் பிகார் முதல்வரைப் பாராட்டுவான்.
பிகார் முதல்வரைப் பாராட்டுவது ஒருபுறம் இருக்கட்டும். அவரை ஏனைய முதல்வர்கள் பின்பற்றட்டுமே... செய்வார்களா?.

பாரு பாரு அமெரிக்காவைப் பாரு!

அமெரிக்காவில் ஏற்கெனவே உணவு மற்றும் மருந்துகள் நிர்வாகம் சிறப்பாகச் செயல்பட்டு வருகிறது என்றாலும், அந்த அமைப்பை மேலும் சட்டரீதியில் வலுவுள்ளதாக மாற்றுவதற்கு ஜனவரி 4-ம் தேதி ஒரு சட்டத்தில் கையெழுத்திட்டுள்ளார் அமெரிக்க அதிபர் ஒபாமா. இந்தச் சட்டத்துக்கு "உணவுப் பாதுகாப்பு நவீனப்படுத்தல் சட்டம்' என்று பெயர்.

 இந்தச் சட்டத்தின் மிகப்பெரும் பலமாகக் கருதப்படுவது, சரியில்லாத உணவுப் பொருள் அல்லது மருந்தைத் திரும்பப் பெறுமாறு உத்தரவு போட முடியும். இதுவரையிலும் அப்படியொரு உணவுப் பொருள், மனிதருக்குக் கேடு விளைவிப்பதாக இருக்கிறது என்று தெரியவரும்போது, அதைத் திரும்பப் பெற்றுக் கொள்ளுங்கள் என்று மட்டுமே வலியுறுத்த முடிந்தது. விற்பனை செய்யப்படும் கடைகளில் இந்த உணவுப் பொருள் திரும்பப்பெறப்பட வேண்டும் என்று வலியுறுத்தப்பட்டுள்ளது என்று நோட்டீஸ் ஒட்டி நுகர்வோரை வாங்கவிடாமல் செய்துவிட முடிந்தது. இப்போது உத்தரவிட முடியும் என்பதுடன், அந்த நிறுவனம் தானே சந்தைக்குச் சென்று விற்பனை செய்த அனைத்தையும் திரும்பச் சேகரித்து வர வேண்டும். இல்லையானால் அபராதம், தண்டனை இரண்டும் உண்டு.
 இரண்டாவதாக, சந்தையில் உள்ள உணவுப் பொருள்கள், மருந்துகளை இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு ஒரு முறை உணவு மற்றும் மருந்துகள் நிர்வாகத்தின் மூலமாக மறுமதிப்பீடு செய்து, அதற்கேற்ப அனுமதி பெற்றாக வேண்டும். அதாவது, ஓர் அமெரிக்க நிறுவனம் எந்தவொரு உணவுப்பொருள் அல்லது மருந்துகளை இறக்குமதி செய்வதாக இருந்தாலும், அந்த இறக்குமதிப் பொருள் அமெரிக்காவின் உணவுப் பாதுகாப்பு விதிமுறைகளுக்கு உள்பட்டுள்ளது என்பதை உறுதி செய்துகொள்ள வேண்டிய கடப்பாடு, பொறுப்பு இறக்குமதி செய்யும் நிறுவனத்துக்கு உண்டு.
 மேலும், உணவுப்பொருள் அல்லது மருந்துகள் தயாரிக்க வாங்கப்படும் பொருள்கள் எங்கே, எப்போது வாங்கப்பட்டன, யாரால் தயாரிக்கப்பட்டன என்பது குறித்த அனைத்து ஆவணங்களையும் ஆய்வு செய்யவும் அதிகாரிகளுக்கு இனிமேல் அதிகாரம் உண்டு.
 இந்தச் சட்டத்தை அமல்படுத்துவதில் 1.4 பில்லியன் டாலர் கூடுதல் செலவாகும் என்பதாலும், இந்தச் சட்டத்தைக் கடைப்பிடிப்பதால் அளவுக்கு அதிகமான நிபந்தனைகள்
 சிறிய நிறுவனங்கள் மீது திணிக்கப்படுகிறது என்பதாலும், சிறு உற்பத்தியாளர்கள் பெரிதும் பாதிக்கப்படுவார்கள் என்பதாலும், எதிர்க்கட்சி தரப்பில் கடுமையான எதிர்ப்பு இருந்தது. ஆனால், இந்தச் சட்டத்துக்குப் பொதுமக்களிடமிருந்தும் மற்ற அமைப்புகளிடமிருந்தும் வரவேற்பு அதிகமாக இருக்கிறது.
 இத்தனைக்கும் சரியில்லாத உணவு, மருந்துகளால் சாகும் அமெரிக்கர் எண்ணிக்கை என்பது மிகமிகச் சொற்பம். திரும்பப்பெறும் வேண்டுகோளை நிறுவனங்கள் மறுத்தன என்பதும் நடந்ததில்லை. இருப்பினும்கூட அங்கே இத்தகைய கெடுபிடிகளை மேலும் இறுக்குகிறார்கள்.
 ஆனால், இந்தியாவில் இத்தகைய சரியில்லாத, விஷமாகக்கூடிய உணவுப்பொருள், மருந்துகள் பற்றி எந்த விழிப்புணர்வும் இல்லை. இருக்கின்ற சட்டத்தைக் கொண்டு பல்வேறு சோதனைகள் நடத்த முடியும்; அதன் உற்பத்தியைத் தடுக்கவும் முடியும் என்றாலும் நாம் அதிக கவனம் செலுத்துவதில்லை.
 சில மாதங்களுக்கு முன்பு காலாவதியான மாத்திரைகள் விற்பனை தொடர்பாக மிகவும் பரபரப்பான செய்திகள், கைதுகள், நடவடிக்கைகள் என்று தமிழகமே களேபரமாக இருந்தது. ஆனால், அதன் பிறகு வழக்கம்போல எல்லாமும் மறக்கப்பட்டுவிட்டது. காலாவதி பிரச்னை காலாவதியாகிவிட்டது.
 இதன் தொடர் நடவடிக்கையாக சில முக்கியமான, சங்கிலித் தொடர் மளிகைக் கடைகளில் அதிகாரிகள் சோதனை நடத்தி, தயாரிக்கப்பட்ட தேதி, எத்தனை நாளுக்குள் பயன்படுத்த வேண்டும் என்கிற விவரம் இல்லாத விற்பனைப் பொருள்களைப் பறிமுதல் செய்யும் நடவடிக்கையில் இறங்கினர். பின்னர் அந்த நடவடிக்கையும்கூட கனவாய், பழங்கதையாய் மெல்லக் கழிந்தது.
 கறிக்கோழியின் முழு வளர்ச்சி 65 நாள்களில் ஏற்பட்டு விடுகிறது என்பதால்தான் "சிக்கன்-65' என்று அழைக்கப்படுகிறது. ஆனால் தற்போது கோழி உணவிலும், ஊசி மூலம் செலுத்தப்படும் ஹார்மோன்கள் மூலம் வளர்ச்சியை 35 நாள்களில் துரிதப்படுத்தும் செயல்களில் பல கோழிப்பண்ணைகள் ஈடுபட்டுள்ளதாகத் தெரிகிறது. இது மனிதருக்கும் மிகமிகக் கேடான, விஷமான, நோய்களை வரவழைக்கக்கூடிய மாமிச உணவு என்று எதிர்ப்புகள் கிளம்பியுள்ளன.
 இதன்பிறகும்கூட, சந்தையில் உள்ள கோழிகளைப் பறிமுதல் செய்து, அவை எத்தனை நாளில் முழு வளர்ச்சி பெற்றன, அத்தகைய ஹார்மோன் ஊசிகள் போடப்பட்டுள்ளனவா என்பதைக் கண்டறிய வேண்டும் என்கிற பொறுப்பைக் கையிலெடுக்க மத்திய, மாநில அரசுகள் தயங்குகின்றன.
 சுகாதார அலுவலரால் சான்றளிக்கப்பட்ட ஆடுகள் மட்டும்தான் வெட்டப்பட்டு, இறைச்சிக் கடைக்கு வந்தாக வேண்டும் என்பது விதிமுறை. ஆனால் பல இடங்களில் சுகாதார அலுவலரின் முத்திரை இல்லாத ஆடுகள் நிறையவே விற்பனை செய்யப்படுகின்றன.
 இன்று தமிழர்கள் எய்தும் நோயின் பெரும்பகுதி பாதுகாப்பற்ற மாமிச உணவுகளால் உண்டாகின்றன என்று நிச்சயமாகச் சொல்லலாம்.
 இறைச்சியின் நிலைமை இதுவென்றால், காய்கறிகளிலும் கட்டுப்பாடுகள் இல்லை. எந்தெந்தக் காய்கறிகளில் எந்த அளவுக்கு நச்சு உரம் கலந்துள்ளது என்பதைக் கண்டறிந்து அதை நுகர்வோருக்கு உணர்த்தும் கடமையை மத்திய, மாநில அரசுகள் செய்வதே இல்லை. இதைச் செய்வோர் தனியார் அமைப்புகள்தான்.
 சரியில்லாத உணவு, மருந்தால் சாகும் அமெரிக்கர்கள் எண்ணிக்கை மிகமிகச் சொற்பம் என்றபோதிலும் இந்தக் கெடுபிடி.
 தேவையில்லாத விஷயங்களுக்கெல்லாம் அமெரிக்காவைப் பின்பற்றும் இந்திய அரசும், அரசியல்வாதிகளும் இதுபோன்ற ஆக்கபூர்வமான விஷயங்களில் அமெரிக்காவை அலட்சியம் செய்வதை "செலக்டிவ் அம்னீஷியா' (வசதியான ஞாபகமறதி) என்றுதானே குறிப்பிட வேண்டும்

பாமரர் ஏதறிவார்?

இந்தியாவுக்கு வெளிநாட்டவர் வருவதற்குக் காரணம் இந்தியாவில் மிகக் குறைவான, அவர்களுக்குக் கட்டுபடியான செலவில் சுற்றுப்பயணம் செய்துவிட்டு நாடு திரும்பலாம் என்பதுதான் என்று பொதுவாகச் சொல்லப்பட்டாலும், அது மட்டுமே உண்மை அல்ல.





மாலத்தீவு, தாய்லாந்து போன்ற நாடுகள் முழுக்க முழுக்க சுற்றுலாப் பயணிகளை மட்டுமே நம்பியிருக்கின்றன. நிறையச் சலுகைகள் தருகின்றன. இருப்பினும்கூட, இந்தியாவுக்கு வெளிநாட்டவர் வருவதற்குக் காரணம் பாரதத்தின் தொன்மையும், பாரம்பரியமும், ஆன்மிகமும், பன்முகப்பட்ட மக்களின் பழகுமுறையும் கலாசாரமும்தான்.





இந்தியாவுக்கு வரும் வெளிநாட்டவர்கள் அனைவரும் யுனெஸ்கோ அங்கீகரித்துள்ள பாரம்பரியச் சின்னங்களைத் தேடிச் சென்று பார்க்கின்றனர்.



அவர்களுக்கு நம் வரலாறு மீது தணியாத மோகம் இருக்கிறது. ஆகவேதான் வெளிநாட்டவர் வருகை ஆண்டுதோறும் அதிகரித்துக்கொண்டே வருகிறது.


2003-ம் ஆண்டில் (முதல் 10 மாதங்களின் கணக்கெடுப்பின்படி) 21.16 லட்சமாக இருந்த வெளிநாட்டு சுற்றுலாப் பயணிகளின் வருகை, 2008-ல் 42 லட்சமாக உயர்ந்தது. 2009-ல் சிறிதளவு குறைந்தபோதிலும், மீண்டும் 2010-ம் ஆண்டில், ஜனவரி முதல் அக்டோபர் வரையிலும் 43.22 லட்சம் வெளிநாட்டவர் சுற்றுலாப் பயணிகளாக வந்துள்ளனர். இவர்கள் மூலம் இந்தியாவுக்குக் கிடைத்துள்ள அன்னியச் செலாவணியின் மதிப்பு ரூ. 51,334 கோடி!



இதற்காக மகிழ்ச்சி அடையலாம் என்றால், சீனா குறித்து கிடைக்கும் தகவல், நமது மகிழ்ச்சியைப் பின்னுக்குத் தள்ளி விடுகிறது. அந்நாட்டில் சீன நெடுஞ்சுவரைக் காண்பதற்காக மட்டுமே ஆண்டுக்கு ஒரு கோடி சுற்றுலாப் பயணிகள் உலகம் முழுவதிலுமிருந்து வந்து செல்கிறார்கள். ஆனால் நமக்கோ, இந்தியாவுக்கு வரும் அனைத்து வெளிநாட்டு சுற்றுலாப்  பயணிகள் எண்ணிக்கையே 43 லட்சம்தான்.


ஏன் இந்த நிலைமை என்றால், நாம் இன்னமும் நமது தொன்மைக்கும் பாரம்பரியச் சின்னங்களுக்கும் அதிக முக்கியத்துவம் தரவில்லை என்பதைத் தவிர வேறு என்ன சொல்ல முடியும்? இந்தக்
குற்றச்சாட்டை இந்தியத் தொல்லியல் துறையின் கண்காணிப்பாளர் கே.கே. முகமது அண்மையில் கோழிக்கோட்டில், பாரம்பரியச் சின்னங்களைப் பாதுகாத்தல் தொடர்பான கருத்தரங்கில் பேசும்போது, ""வளர்ந்த நாடுகள் தரும் முக்கியத்துவத்தை நாம் நம்முடைய பாரம்பரியச் சின்னங்களுக்குத் தருவதில்லை. உலகப் பாரம்பரியச் சின்னங்கள் பட்டியலில் இந்தியாவைச் சேர்ந்த 28 இடங்கள் இடம்பெற்றுள்ளன. ஆனால் சீனா, ஜப்பான் போன்ற நாடுகள் தரும் முக்கியத்துவத்தைக் காணும்போது நாம் மிகவும் பின்தங்கியுள்ளோம்'' என்று குறிப்பிட்டிருக்கிறார்.




அன்னியச் செலாவணியாக இந்தியாவுக்கு ரூ. 51,334 கோடி கிடைக்கும் என்றால், அதில் ஒரு பகுதியை ஏன் பாரம்பரியச் சின்னங்களைப் பராமரித்தல் மற்றும் அங்கு சென்று வரும் வசதிகளை ஏற்படுத்துதல், அது தொடர்பான வரலாற்றுத் தகவல்களை உலகம் அறியவும், ஆர்வம் கொள்ளவும் நடவடிக்கை மேற்கொள்ளுதல் போன்றவற்றைச் செய்யக்கூடாது?கம்போடியாவில் உள்ள ஆங்குர்வாட் கோயிலின் சிதிலங்களைச் சரிசெய்து மீண்டும் அதை தற்போதுள்ள நிலையில் அமைத்துக் கொடுத்தவர்கள் இந்தியத் தொல்லியல் துறை வல்லுநர்கள்தான். இன்னும் நுட்பமாகப் பார்த்தால் அவர்கள் தமிழ்நாட்டைச் சேர்ந்தவர்கள். ஆனால், இந்தியாவில் இத்தகைய பராமரிப்புகளை மேற்கொள்ள வேண்டுமானால் அரசு அதற்காக நிறையச் செலவிட வேண்டியிருக்கும். அதனால்தான் அரசு ஆர்வம் காட்டுவதில்லை.


அண்மையில் இத்தாலி நாட்டில் உள்ள பைசா கோபுரம் புதுப்பிக்கப்பட்டது. 830 ஆண்டுகள் பழமை வாய்ந்த இந்த பைசா சாய்வு கோபுரத்தைப் புதுப்பிக்க அவர்கள் 8 ஆண்டு கால திட்டம் வகுத்து, சிறந்த வல்லுநர்களைத் தேர்வு செய்து, அதன் தொன்மை சிறிதும் குலையாமலும், அதற்குப் பழுது ஏற்படாத வகையிலும் சீரமைத்து, கடந்த மாதம்தான் சுற்றுலாப் பயணிகளின் பார்வைக்கு அனுமதித்தார்கள். இங்கே அத்தகைய முயற்சி மேற்கொள்ள வேண்டுமென்றால், வருவாய் இழப்பு குறித்து யோசிக்கிறார்கள்.



இந்தியாவுக்கு வரும் சுற்றுலாப் பயணிகள் அனைவரும் ஆக்ரா சென்று தாஜ்மகாலைப்  பார்க்காமல் செல்வதில்லை. ஆனால், தாஜ்மகால் கடந்த 300 ஆண்டுகளில், தொழில்துறை மாசு காரணமாக அதன் வெள்ளை நிறப் பளிங்குக் கற்கள்  தன் சுயவண்ணத்தில் குறைந்துவிட்டது. இதை வேதியியல் முறைப்படி புனரமைக்க வேண்டும் என்ற கோரிக்கை பல காலமாக இருந்தாலும், இதைத் தள்ளிப்போட்டுக்கொண்டே வந்தார்கள். இப்போதுதான் தாஜ்மகாலுக்கு "ஃபேஷியல்' தரப் போவதாக அறிவித்திருக்கிறார்கள். அதாவது தாஜ்மகால் மீது களிமண் பூச்சு போட்டு, சில தினங்கள் கழித்து, பூசிய களிமண்ணைத்  தூய்மைப்படுத்தப்பட்ட தண்ணீரால் கழுவும்போது அதன் பழைய வெண்மை நிறம் மீண்டும் கிடைக்கும் என்கிறார்கள். இதையும் ஒரே நேரத்தில் செய்யாமல் சிறுசிறு பகுதியாகத்தான் செய்யவிருக்கிறார்கள். குறைந்தபட்சம் இத்தகைய "ஃபேஷியல்' செய்யவாகிலும் இப்போது தோன்றியதே என்று மகிழ்ச்சி அடைய வேண்டியிருக்கிறது.



இந்தியாவுக்கு வெளிநாட்டு சுற்றுலாப் பயணிகள் வருகை அதிகரிப்பதால், நம் பாரம்பரியச் சின்னங்களுக்கு எந்த லாபமும் கிடையாது. ஆனால் சேவைப் பிரிவுக்கு நிறையவே லாபம் கொட்டுகிறது.

சுற்றுலாப் பயணிகள் வந்து தங்குவதற்காக நட்சத்திர அந்தஸ்து ஓட்டல்கள் கட்ட வேண்டுமானால் சுற்றுலாத் துறை மூலம் நிறையச் சலுகைகள் அள்ளி அள்ளி வழங்கப்படுகின்றன. வரி கட்ட வேண்டியதில்லை. மானியம் கொடுக்கிறார்கள். ஆனால், எந்தப்  பாரம்பரியச் சின்னம் வெளிநாட்டவரைக் கவர்கிறதோ அதற்குச் செலவழிக்கத் தயங்குகிறார்கள். திட்டத்தைத் தள்ளிப்போடுகிறார்கள்.
விமானப் போக்குவரத்தும், நட்சத்திர ஹோட்டல்களும், பெப்சி கோலாவும், உலகத் தரமான வாகனங்களும் மட்டுமே சுற்றுலாப் பயணிகளின் வருகையை உறுதி செய்துவிடாது. பாரம்பரியச் சின்னங்களின் பாதுகாப்பும், பராமரிப்பும், சுற்றுச்சூழலும்தான் அதைவிட முக்கியம் என்பதை நமது சுற்றுலாத்துறை ஏன் உணர மறுக்கிறது?
""பழமை பழமையென்று பாவனை பேசலன்றிப் பழமை இருந்தநிலை - கிளியே, பாமரர் ஏதறிவார்?"

Elliott Wave Theory

Elliott Wave Theory interprets market actions in terms of recurrent price structures obedient to the Fibonacci sequence. Basically, Market cycles are composed of two major types of Wave : Impulse Wave and Corrective Wave. For every impulse wave, it can be sub-divided into 5 - wave structure (1-2-3-4-5), while for corrective wave, it can be sub-divided into 3 - wave structures (a-b-c).

Surfer's Waves within Wave

An important feature of Elliott Wave is that they are fractal in nature. 'Fractal' means market structure are built from similar patterns on a larger or smaller scales. Therefore, we can count the wave on a long-term yearly market chart as well as short-term hourly market chart.  See waves within wave:

Rules for Wave Count

Based on the market pattern, we can identify ' where we are' in term of wave count. Nevertheless, as the market pattern is relatively simplistic, there are several rules for valid counts: 

1. Wave 2 should not break below the beginning of Wave 1; 
2. Wave 3 should not be the shortest wave among Wave 1, 3 and 5; 
3. Wave 4 should not overlap with Wave 1, except for wave 1, 5, a or c of a higher degree. 
4. Rule of Alternation : Wave 2 and 4 should unfold in two different wave forms. 

Wave forms in Impulse Wave

There are three major types of wave form in Impulse Wave: 

(a) Extended Wave

Among Wave 1, 3 and 5, only one should unfolded into extended wave. 'Extension' means the wave is elongated in nature and sub-waves are conspicuous in relation to waves of higher degree. See extension pattern:

(b) Diagonal Triangle at Wave 5

Sometimes, the momentum at Wave 5 is so weak that the 2nd and 4th sub-waves overlap with each other and evolved into diagonal triangle. 

(c) 5th Wave Failure

In some other circumstances, the Wave 5 is so weak than it even cannot surpass the top of the wave 3, causing a double top at the end of the trend. See diagonal triangle and failure fifth pattern:

Wave Forms in Corrective Wave

Corrective Wave forms are rather complicated, but basically we can categorize them into six major wave forms: 
 

1. Zig-Zag : abc pattern composed of 5-3-5 sub-wave structure. 
2. Flat : abc pattern composed of 3-3-5 sub-wave structure, with b equals a. 
3. Irregular : abc pattern composed of 3-3-5 sub-wave structure, with b longer than a. 
4. Horizontal Triangle : 5-wave triangular pattern composed of 3-3-3-3-3 sub-wave structure. 
5. Double Three : abcxabc pattern composed of any two from above, linked by x wave. 
6. Triple Three : abcxabcxabc pattern composed of any three from above, linked by two x waves. 

See Six Corrective patterns:

Conclusion

The attractiveness of Elliott Wave Analysis is : Three impulse wave forms and six corrective wave forms are conclusive. All we have to do is to identify which wave form is going to unfold in order to predict future market actions. This is a bold statement, needless to say, knowledge of market historical wave patterns and experiences in wave count are of paramount importance.

Financial year of the various countries

Australia

The Australian government's financial year begins on July 1 and concludes on June 30 of the following year. This applies for personal income tax and the federal budget, and most companies are required to use it as their own.

Austro-Hungary

Effective 1911:- Fiscal year is calendar year (Ref Hansard; HC Deb 22 March 1911 vol 23 cc378-82; McKENNA)

Canada, Hong Kong, India

In Canada, Hong Kong, and India the government's financial year runs from April 1 to March 31(Example April 2010 to March 31, 2011 for the current financial year).

China

The fiscal year for all entities starts on January 1 and ends December 31, consistent with the calendar year, to match the tax year, statuatory year, and planning year.

Egypt

In the Arab Republic of Egypt, the fiscal year starts on July 1 and concludes on June 30.

France

Effective 1911:- Fiscal year is calendar year (Ref Hansard; HC Deb 22 March 1911 vol 23 cc378-82; McKENNA)

Germany

Effective 1911:- Fiscal year is 1 April through 31 March (Ref Hansard; HC Deb 22 March 1911 vol 23 cc378-82; McKENNA)

Ireland

Ireland also used the year ending April 5 until 2001 when it was changed, at the request of Finance Minister Charlie McCreevy, to match the calendar year (the 2001 tax year was nine months, from April to December).

Italy

Effective 1911:- Fiscal year is 1 July through 30 June (Ref Hansard; HC Deb 22 March 1911 vol 23 cc378-82; McKENNA)

Japan

In Japan, the government's financial year runs from April 1 to March 31. The fiscal year is represented by the calendar year in which the period begins followed by the word nendo (年度); for example the fiscal year from April 1, 2010 to March 31, 2011 is called 2010-nendo.

Japan's income tax year runs from January 1 to December 31, but corporate tax is charged according to the corporation's own one-year period.

New Zealand

The New Zealand Government's fiscal and financial reporting year begins on July 1 and concludes on June 30 of the following year and applies to the budget. The company and personal financial year begins on April 1 and finishes on March 31 and applies to company and personal income tax.

Pakistan

The Pakistan Government's fiscal year starts on July 1 of the previous calendar year and concludes on June 30. Private companies are free to observe their own accounting year, which may not be the same as Government of Pakistan's fiscal year.

Russia

Effective 1911:- Fiscal year is calendar year (Ref Hansard; HC Deb 22 March 1911 vol 23 cc378-82; McKENNA)

Sweden

The fiscal year for individuals run from 1 January to 31 December.

The fiscal year for an organisation is typically one of the following (cf. Swedish Wikipedia):

• 1 January to 31 December
• 1 May to 30 April
• 1 July to 30 June
• 1 September to 31 August

If an organisation wishes to use any other period, the organisation has to ask the tax authorities for permission.

Taiwan

Under the Income Tax Act of Taiwan, the fiscal year commences on January 1 and ends on December 31 of each calendar year. However, an enterprise may elect to adopt a special fiscal year at the time it is established and can request approval from the tax authorities to change its fiscal year.

United Arab Emirates

In the United Arab Emirates, the fiscal year starts on January 1 and ends December 31.

United Kingdom

In the United Kingdom, the fiscal year for the purposes of personal taxation and payment of state benefits runs from April 6 to April 5. However the year should run from April 1 to March 31 for the purposes of corporation tax and government financial statements.

Although United Kingdom corporation tax is charged by reference to the government's financial year, companies can adopt any year as their accounting year: if there is a change in tax rate, the taxable profit is apportioned to financial years on a time basis.

The April 5 year end for personal tax and benefits reflects the old ecclesiastical calendar, with New Year falling on March 25 (Lady Day), the difference being accounted for by the eleven days "missed out" when Great Britain converted from the Julian Calendar to the Gregorian Calendar in 1752 (the British tax authorities, and landlords were unwilling to lose 11 days of tax and rent revenue, so under provision 6 (Times of Payment of Rents, Annuities, &c.) of the Calendar (New Style) Act 1750, the 1752–3 tax year was extended by 11 days). From 1753 until 1799, the tax year in Great Britain began on April 5, which was the "old style" new year of March 25. A 12th skipped Julian leap day in 1800 changed its start to April 6. It was not changed when a 13th Julian leap day was skipped in 1900, so the personal tax year in the United Kingdom is still April 6.

United States

The U.S. government's fiscal year begins on October 1 of the previous calendar year and ends on September 30 of the year with which it is numbered. Prior to 1976, the fiscal year began on July 1 and ended on June 30. The Congressional Budget and Impoundment Control Act of 1974 stipulated the change to allow Congress more time to arrive at a budget each year, and provided for what is known as the "transitional quarter" from July 1, 1976 to September 30, 1976. As stated above, the tax year for a business is governed by the fiscal year it chooses.

For example, the United States government fiscal year for 2011 ("FY 2011" or "FY11") is as follows:

• 1st Quarter: October 1, 2010 - December 31, 2010
• 2nd Quarter: January 1, 2011 - March 31, 2011
• 3rd Quarter: April 1, 2011 - June 30, 2011
• 4th Quarter: July 1, 2011 - September 30, 2011

Chart of various fiscal years

Country	Purpose	J	F	M	A	M	J	J	A	S	O	N	D	J	F	M	A	M	J	J	A	S	O	N	D
Australia
Canada
Hong Kong
India
China
Portugal
Taiwan
Egypt
Ireland
Japan	govt
	corp. and pers.
New Zealand	govt
	corp. and pers.
Pakistan
Sweden	pers.
	corp.
United Arab Emirates
United Kingdom	pers.				6 April
	corp. and govt
United States	govt
Country	Purpose	J	F	M	A	M	J	J	A	S	O	N	D	J	F	M	A	M	J	J	A	S	O	N	D